اي پـــــري رو مـــاهِ شغنانم تويي
گوهـــــرِ نغــــــزي بدخشانم تويي
ديـــــده ام بسيار خوبــــــانِ جهان
آنکــــه بنمودست حيــــرانم تويي
الفتـــم نبوُدَ به گل گشـــــت چمن
سنبل و نسيـــــرن و ريحانم تويي
کوه پاميـــــري، غــرور هندوکش
لالــــــــــه زارِ دشتِ الوانــم تويي
با ادايت کـــــــرده ي عالم تبـــــاه
ســــروِ آتش خويي خنـــدانم تويي
شادمـاني را ربــــودي از بــــــرم
باعثـي اين چشــــــمِ گريــانم تويي
شب به زاري روز در ماتم گذشت
حاصـــلِ کشـــتِ پريشـــــانم تويي
نسخـــــه ها دادن طبيبــــان جهان
کاش دانستــــن کــــه درمانم تويي
عاشقت بــــودم کنـــــون ديوانه ام
زيورِ هــــر بيت و عنـــوانم تويي
ميشوم کافــــر، نگويم چاره نيست
يــــارِ شـوخي نامسلمــــــانم تويي
تابکي محمود ســـــــازي در بدر
در ســــــراي عشق سلطانم تويي----------------------
جمعه 13 حوت ( اسفند) 1395 آفتابي
که برابر ميشود به 03 مارس 2017 ترسايي
سرودم
احمد محمود امپراطور
کابل افغانستان
برچسب : نویسنده : emahmoodimperator4 بازدید : 215