از دوست از رفيق شکايت نمي کنم

از دوســـــت از رفیــــق شکایت نمی کنم

از آن زمــــان که رفتــه حکایت نمی کنم

تکیـــه به قلب سوختـــه ای خویش میزنم

از آشنــــــــــا نگاهــــــی عنایت نمی کنم

حتـــــا ز دشمنان قســــــم خورده میگذرم

فــــــــکری به انتقــــام و جنایت نمی کنم

باشم همیش رهـــــرو اشخاص هوشمنــــد

از بوالفضـــول و آبلـــــه حمایت نمی کنم

هرچه رضای اوست به جان می پذیرمش

بــــا التمـــــاس کســــب رضایت نمی کنم

وامیگذارم هـــــر چه که هستم برای خلق

خــــود ادایـــی فهــــــم و درایت نمی کنم

با نام های مرشـــد و شیـــــخ و ملا و پیر

فتنــــه فکنـــــده شـــــوق ولایت نمی کنم

این واژه هـــــا ز عمق دلــم می شود بلند

من از صحیح بخــــاری روایت نمی کنم

محمود روزگـــــارم و با عشق زنــــده ام

با چنــــد بیـت و مصرع کفایت نمی کنم
-------------------------------------

بامداد دوشنبه 11 جدی 1396 آفتابی

که برابر میشود به اول جنوری 2018 ترسایی

سرودم

احمد محمود امپراطور