تخميس بر غزل استاد رفعت

مخمس امپراطور بر غزل استاد رفعت:

تـــا مــــرگ مــــرا دیدن آن واهمـــــــه کافیست

جــــــان می بدهـــــــم در قدمت خاتمـه کافیست

روز که تــو رفتـــــی ز بـــــــرم فاطمه کافیست

جای تو مـــــرا خــــــــاک کند ترجمــه کافیست

آن ترجمـــه را بـــــاد کند زمزمـــــــــه کافیست

--------------------------------------------

خاکـــــــم به سر از دست تو ای شوخ ستمــگر

دیوانــــــه شــدم از رخ ات ای مـــــاهِ قلنــــدر

با تیغه ای ابــــــروی خودت میــــــزنی خنجر

چشــــم تو که باشد چه نیـــــــاز است به لشکر

یک گـــرگ به نابودیِ چنـــدین رمــه کافیست

--------------------------------------------

عطــــر بدنت تــــــازه کند فصــــــل بهـــــاران

از خطــــه ای هــــــــــرات هنــر تا به بدخشان

ایمــــــــای تو باشد به ســـــرم حکـــــم قومندان

اســـــــــــــراف بود زحمتِ ابـــــــزارِ فـــراوان

در حمله به صد قلب و جگر، یک قمه کافیست

--------------------------------------------

از لعـــــــــــل سخنــــــدان تو طعـــــم شـکر آید

بی دیــدن روی تـــــــو برایــــــم ضـــــــرر آید

از لغـــــــــــزش پــــــای تو به جانــــم خطر آید

ما شیشـــــــــه و تو سنـــــگ، مـواظب! اگر آید

انـــــدک تـــــکری پیش، برای همـــــه کافیست

--------------------------------------------

از صورت زیبـــــا تو موهـــــــــــوم شود عشق

گــــــر پا کشی از عاشقــــــی مغموم شود عشق

یعنـــــی که تویی این همــــه منظوم شود عشق

حاجت به سنـــــــد نیست که محکوم شود عشق

شــــــــاهد شدنِ حسن تـــــو در محکمه کافیست

--------------------------------------------

یــــــاد تو بخیــــــــــر شورشِ ایـــــــــام جوانی

گــــــز بوســـــــــــه ی ما داشت لب یار نشانی

زیــــــــر سخـــنِ "رفعت" و "محمود" بـــــدانی

دیـــــوان مــــــــرا حوصـــله‌ ای نیست بخوانی

گاهی غزلــــــــی بر تو شـــــــود دکلمه کافیست

--------------------------------------------

دوشنبه 09 اسد 1396 آفتابی

که برابر میشود به 31 جولای 2017 ترسایی

احمد محمود امپراطور

کابل/افغانستان